Margot Vanderstraeten schreef in de krant "De morgen" van vandaag een stukje neer dat mijn gevoel bij de hedendaagse cultuur in België perfect weergeeft.
"De Iraanse taxichauffeur verteld dat hij vanochtend weer een passagier heeft vervoerd die hem vroeg of er in Iran ook aardappelen gegeten worden, en die gelijk polste of hij hier in België genoeg verdient.
Hij zucht.
Hoe is het mogelijk dat al die vrije Belgen kunnen denken dat hij en de zijnen naar hier zijn gekomen om geld te verdienen. Weten ze dan niets van de verdorven mechanismen van de buitenlandse politiek? Weten ze niet dat Iran duizend keer rijker en mooier is dan België. Dat er andere krachten spelen?
Hij begrijpt het niet. Zoveel onwetendheid in een staat waar bijna iedereen geletterd en geschoold is, waar veel informatie ongecensureerd verkrijgbaar is, en waar je in elk geval naar de waarheid mag zoeken.
In zijn land worden kritische geesten gefolterd of verwijderd. Hier zijn ze verdoofd.
De taxi schokt. Zijn stem ook.
Wat betekend vrije meningsuiting in een land waar elk vermogen tot een revolutie, waar elke drang tot verandering, in slaap is gesust. Waar staat vrijheid voor, als er geen politiek bewustzijn meer is, en als ideologie plaats heeft geruimd voor trivialiteit en materialisme.
De geesten zijn hier niet vrij, ze worden doodgeknepen door decadent materialisme.
België, concludeert mijn taxichauffeur, is een land zonder diepgang, en met alleen maar oppervlakte. En daarom is België volgens hem zo koud. Want ijs is ook niet meer dan een laag aan de oppervlakte, en een maatschappij die deciannalang onder ijs gebukt gaat, raakt verkleumd."
